Aðeins um umferðina

UNDANFARIÐ hefur mikið verið ritað og rætt um ökuleyfisaldur, slys og ofsaakstur og er víst ærin ástæða til. Ég tel ráðamenn vera að eyða dýrmætum tíma og orku í að vaða reyk. Það, að ætla að hækka aldursmörk ökuleyfis um eitt ár vegna þess að þá er fólk orðið þroskaðra, er bara bull. Á svo að fara næst í nítján ára o.s.frv.?

Reynsluleysið er bara mest á fyrsta ári, hvað sem viðkomandi ökumaður er gamall. Ég les að ökumenn yngri en tuttugu og fjögurra ára séu með þrjátíu prósent þeirra tjóna sem tryggingafélögin greiða og átta mig þá um leið á því að ég tilheyri þeim hópi sem veldur þeim sjötíu prósentum sem eftir standa og enginn talar um og það sem verra er, ég er viss um að á bak við sjötíu prósentin eru mun færri eknir kílómetrar. Eins get ég ekki betur séð en að fólk á öllum aldri sé að lenda í þessum hræðilegu slysum, sem á nýliðnu ári hafa orðið, og ýtt svo við okkur að við setjumst mörg hver niður og sláum inn nokkur vel valin orð til samferðafólks okkar, því að "ekkert er að hjá mér". Það breytist nákvæmlega ekkert við það eitt að færa aldursmörkin upp um eitt ár, ekki neitt.

Umferðarstofufólk ætla ég að leyfa mér að lýsa vantrausti á, því að árangurinn er óviðunandi með öllu og væri víða úti í atvinnulífinu búið að láta einhverja fjúka. Ágætur maður, Ágúst Mogensen, vafalaust góður á sínu sviði, kom í sjónvarpið mitt fyrir stuttu og hreinlega sagði mér að Vegagerð ríkisins hefði fundið upp og hannað mannvirkið 2+2 eða veg með tvær aðskildar akreinar í hvora átt og nú væri bara að útfæra þessa hönnun yfir á Vesturlandsveg og Suðurlandsveg, ja hérna hér, þvílíkt bull. Segið okkur bara af hverju hvert slys fyrir sig varð svo að við sem eftir erum getum reynt að læra af því og reynið að finna út af hverju ekki næst samband við stóran hluta þeirra ökumanna sem eru lausir úti í umferðinni, sjálfum sér og öðrum stórhættulegir. Allavega breytist nákvæmlega ekki neitt. Enn halda menn áfram að koma inn á götur og vegi beint fyrir framan aðra aðvífandi umferð og menn halda áfram að keyra eins og þeim komi ekki við það sem um er að vera í þeirra nánasta umhverfi, samanber athafnir og símtöl til lögreglunnar ofan af Vesturlandsvegi fyrir skemmstu, og menn halda áfram að draga alls konar kerrur og vagna, þar sem bílar eru oft af ansi skornum skammti annaðhvort að þyngd eða búnaði, nema hvort tveggja sé. Og enn halda menn áfram að fara fram úr við hinar ýmsu aðstæður og skiptir þá engu máli hvort línur séu á vegi eða ekki og þá hverslags línur eða hvort önnur umferð er á móti. Við erum orðin svo sinnulaus að það er bara sama hvað það er, það skiptir ekki máli, við leitum að geisladiskum í akstri, símanum, sígarettunum, kveikjaranum og hellum í kaffibollann o.fl. o.fl. og þeim sem eru í umferðinni, samferða okkur hverju sinni, kemur það nákvæmlega ekkert við og eiga bara að skilja okkar aðstæður og vera á varðbergi gagnvart því að "keyra ekki á okkur" á meðan við leysum ástandið. Þetta STOPP-ævintýri þarna, það virkaði ekki neitt heldur. Þið umferðarstofufólk, sem haldið annað, eruð veruleikafirt. Það sem gerðist var að veðrið versnaði, það kom vetur, það dimmdi og hann lagðist í rigningar og rok. Þetta samanlagt og það að skólarnir byrjuðu þýðir hægari umferð um tíma. Ekki veit ég hvort það heyrir undir vegamálastjóra, en allavega ættu lögreglumenn, og síðan einhverjir sem með málið hafa að gera, að gera eitthvað, en hvítu línurnar, sem eru hér um alla vegi og gera sumum sumstaðar gagn, eru annars staðar eins og veðurspáin hafi verið notuð til að staðsetja þær.

Lögreglumenn mættu alveg gera meira á vaktinni. Ég er ekki sammála þeim sem krefjast þess að lögreglan sé að glenna sig framan í mann og annan daginn út og daginn inn. Þeir eiga bara að sinna sínum störfum, það er alveg nóg umferð á vegunum svo að þeir séu nú ekki að rúnta um vegina líka og það tveir og tveir saman, flest fullorðið fólk og lítið sem ekkert gert. Ég veit að það eru til undantekningar á þessu, en ekki á Suðurlandsvegi.

Ökumenn, samferðafélagar! Fyrst og fremst verðum við sjálf að líta okkur nær. Það er ekkert sem getur fækkað þessum hræðilegu slysum, og ekki minniháttar árekstrum heldur, sem oft hafa reyndar alvarlegar afleiðingar, nema við sjálf. Við getum ekki haldið áfram að keyra eins og við viljum að vegirnir séu, við verðum að keyra eins og þeir eru.

Okkur, sem erum í umferðinni, er hollt að gera okkur grein fyrir að það er ekkert okkar yfir það hafið að lenda í slysi, en látum ekki foreldra okkar, afa okkar og ömmu, börnin okkar, maka okkar, systkin okkar, vinnufélaga okkar og að ég tali nú ekki um "fúl á móti" lesa það í blöðunum og/eða heyra það í útvarpi og sjónvarpi að við, af öllum, skyldum vera slíkir aular að hafa ekki haft til þess vit að vera með beltin spennt og/eða verið að flýta okkur svo að við vorum tilbúin að fórna við það lífi og limum, bæði okkar eigin og annarra.

Höfundur var atvinnubílstjóri.

Athugasemdir

[Magnús Jónsson, 30.3.2007 kl. 00:13]

Hjartanlega sammála þér menn eiga að aka eins og vegirnir eru ekki eins og þeir vildu að þeir væru.